ERA , “Endometrial Receptivity Array” testi, tüp bebek uygulamalarında, özellikle iyi kalitede embriyo transfer edilip gebelik elde edilemeyen hastalar için geliştirilmiş bir teknolojidir.
Bugün tüp bebek tedavilerinde oldukça iyi bir noktaya gelinmesine rağmen hala bazı çiftlerde iki veya daha fazla sayıda tedavi uygulanmasına rağmen gebelik elde edilememektedir.
Bunun sebepleri arasında hem bireylerden hem de işlemin yapıldığı merkezden kaynaklanan sorunlar yer almaktadır.
Gebeliğin oluşması için kaliteli bir embriyo, bu embriyoyu kabul edecek bir rahim ve embriyonun başarılı bir şekilde transferi gerekir.
Bugüne kadar tekrarlayan başarısızlığı olan çiftlerde ve embriyoda genetik araştırmalar yapılmakta, rahim ise histeroskopi ile incelenmekteydi.Histeroskopi ile bulunabilen patolojiler düzeltilmekte idi ancak buna rağmen gebe kalamayan hastalar olmakta idi, çünkü endometriumun yuvalanacağı yerde derinlemesine bir araştırma yapılamamakta idi.
ERA testi ile embriyolar rahme transfer edilmeden önce rahmin embriyoları kabul edip etmeyeceği veya embriyo transferinin hangi gün yapılırsa gebelik oranlarında artış olabileceğini öngörmek mümkün olabilmektedir.
Testin yapılması ile, bazı hastalarda tedavi programı ve embriyo transfer günü değiştirilerek çiftlerin gebelik şansı arttırılabilecektir. Bu durumda ayrıca geçmişte elde edilen başarısız denemelerin nedeni konusuna da bilgi sahibi olmak mümkün olabilmektedir.
Diğer taraftan ERA testi uygulanan hastaların %0.5-1.0 inde rahim dokusunun hiç bir zaman tüp bebek tedavisine yanıt vermediği de gözlendi. Yani ne kadar iyi embriyo olursa olsun bu hastalarda sadece rahim dokusu uygun olmadığı için gebelik oluşmadığı da tespit edildi.
ERA testi nasıl yapılır?
Hastanın endometriumundan (rahim içi zarından) alınan doku genetik olarak analiz edilir. Testin uygulanması düşünülen hastalardan doğal adet döngüsü içerisinde veya hormon ile uyarılmış bir tedavi sürecinde belirli bir günde rahim dokusundan küçük bir parça alınır. Parça alınması ameliyathane ortamında ve sedasyon verilerek yapılır.
Alınan parça ileri moleküler ve genetik tanı yöntemleriyle analiz edilir. Bu analiz sırasında embriyonun tutunmasında önemli görevler oynayan yaklaşık 230 genin aktivitesi ölçülür. Ortalama 2 hafta içerisinde ölçüm sonuçları değerlendirilerek örnek alınan hastanın rahim dokusunun embriyoyu kabul edebilme potansiyeli belirlenir. Sonuçta dokunun embriyonun tutunmasına elverişli olup olmadığı tespit edilir. Embriyo transfer günü bu sonuçlara göre düzenlenir. Böylece gebelik oranlarında bir artış beklenir.
